Το τροχαίο με τον τραυματισμό της πεζής έγινε κοντά στη διάβαση πεζών από διερχόμενο αυτοκίνητο που κινείτο με υπερβολική ταχύτητα.

Το γεγονός ότι η πεζή διέσχισε το οδόστρωμα κοντά στη διάβαση πεζών αλλά κινείτο εκτός της διάβασης πεζών δεν αναιρεί την υπαιτιότητα του οδηγού για τον τραυματισμό της.

Υπαίτιος για τον τραυματισμό της πεζής παραμένει ο οδηγός του αυτοκινήτου, εφόσον όφειλε να αναμένει τη διέλευση πεζών στο συγκεκριμένο σημείο και μπορούσε να αντιληφθεί την πεζή ώστε να σταματήσει εγκαίρως το αυτοκίνητό του.

Ωστόσο, σε ένα τροχαίο ατύχημα κοντά στη διάβαση πεζών, η πεζή θα βαρύνεται, συνήθως, με κάποιο ποσοστό συνυπαιτιότητας, επειδή ακριβώς δεν διέσχισε το οδόστρωμα από τη διάβαση πεζών, αλλά κινήθηκε εκτός αυτής.

Ανάλογα με το ποσοστό συνυπαιτιότητας που καταλογίζεται στην πεζή επειδή διέσχισε το δρόμο εκτός διάβασης πεζών, παρότι κοντά της υπήρχε διάβαση πεζών, μειώνεται και η αποζημίωσή της.

Στο απόσπασμα της δικαστικής απόφασης που θα δούμε δεν καταλογίζεται συνυπαιτιότητα στην πεζή για τον τραυματισμό της παρότι δεν διέσχισε το δρόμο από τη διάβαση πεζών, ωστόσο αυτό αποτελεί την εξαίρεση και όχι τον κανόνα:

«H ενάγουσα ήταν πεζή επί του πεζοδρομίου της οδού Α στο σημείο που συναντάται με την οδό Β. Σε απόσταση λιγότερη των πέντε μέτρων από το σημείο που βρισκόταν η ενάγουσα υπάρχει σηματοδοτούμενη διάβαση πεζών, πινακίδα Κ-15, η οποία σημαίνει «κίνδυνος λόγω διάβασης πεζών«, ενώ στο σημείο που ήταν η πινακίδα υπήρχαν σταθμευμένα οχήματα που εμπόδιζαν την ασφαλή διέλευση των πεζών καθόσον αυτοί θα έπρεπε να διασχίζουν το οδόστρωμα δια μέσου αυτών (των σταθμευμένων οχημάτων) με κίνδυνο να μην γίνονται αντιληπτοί από τα διερχόμενα οχήματα.

Η ενάγουσα, αφού έλεγξε την κίνηση των οχημάτων επί της οδού Α. και διαπίστωσε ότι δεν κινείτο επʼ αυτής κάποιο όχημα σε ικανή απόσταση, ξεκίνησε να διασχίζει κάθετα την οδό, προκειμένου να φτάσει στο απέναντι πεζοδρόμιο. Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί ότι η επιτρεπόμενη ταχύτητα ανέρχεται σε 50 χλμ/ώρα λόγω κατοικημένης περιοχής. Κατά τον ανωτέρω χρόνο η άσφαλτος ήταν υγρή λόγω βροχόπτωσης, ήταν ημέρα, ο φωτισμός ήταν επαρκής και η κυκλοφορία των οχημάτων και των πεζών κανονική.

Τη στιγμή που η ενάγουσα βρισκόταν στη μέση περίπου του ρεύματος κυκλοφορίας της ως άνω οδού και κινείτο κανονικά και σε απόσταση λιγότερη των πέντε μέτρων από το σημείο που υπήρχε η σηματοδοτούμενη διάβαση πεζών, λόγω του ότι στο σημείο αυτό υφίστατο σταθμευμένο όχημα, το οποίο εμπόδιζε την πεζή να διασχίσει με ασφάλεια την οδό, ο πρώτος εναγόμενος, ο οποίος οδηγούσε το με αριθμό κυκλοφορίας … ΙΧΕ αυτοκίνητο, κινείτο επί της ως άνω οδού Α με ταχύτητα τουλάχιστον 60 χλμ/ώρα, δηλαδή ανώτερη του επιτρεπόμενου ορίου ταχύτητας των 50 χλμ./ώρα.

Ο ανωτέρω οδηγός αν και η ορατότητα στο σημείο του τροχαίου ατυχήματος ήταν επαρκής αντιλήφθηκε καθυστερημένα την κίνηση της πεζής και για τον λόγο αυτό δεν τροχοπέδησε, καθόσον δεν ανευρέθηκαν ίχνη πεδήσεως, ούτε προέβη σε κάποια αποφευκτική ενέργεια προς τα δεξιά, δεδομένου ότι υπήρχε δυνατότητα αφού στο σημείο εκείνο που συνέβη το ένδικο ατύχημα υπήρχε ελεύθερος χώρος, για την αποτροπή του τροχαίου ατυχήματος.

Αποτέλεσμα της ως άνω αμελούς συμπεριφοράς του οδηγού του ζημιογόνου οχήματος ήταν να επιπέσει με το εμπρόσθιο μέρος του αυτοκινήτου που οδηγούσε στο σώμα της ενάγουσας την οποία και τραυμάτισε.

Με βάση τα παραπάνω πραγματικά περιστατικά, το ατύχημα οφείλεται σε αποκλειστική υπαιτιότητα του οδηγού του προαναφερομένου οχήματος, ο οποίος δεν κατέβαλε την προσοχή και την επιμέλεια που θα κατέβαλε κάθε συνετός οδηγός υπό ανάλογες περιστάσεις.»

Σε πρόσφατη ανάρτησή μας είχαμε δει περίπτωση αποζημιώσεως του πεζού για τραυματισμό από τροχαίο ατύχημα

Σας απασχολεί κάποιο ζήτημα αποζημίωσης λόγω τραυματισμού σε τροχαίο ατύχημα;

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΣ: Το γεγονός ότι η πεζή διασχίζει το οδόστρωμα κοντά αλλά εκτός διάβασης πεζών δεν απαλλάσσει τον οδηγό από την υπαιτιότητα για τον τραυματισμό της