Τι είναι το Επικουρικό Κεφάλαιο  και σε ποιες περιπτώσεις και υπό ποιους όρους αποζημιώνει για τροχαίο ατύχημα;

Ας δούμε μια πρόσφατη δικαστική απόφαση που εξετάζει τις περιπτώσεις κατά τις οποίες το θύμα του τροχαίου ατυχήματος δικαιούται να στραφεί κατά του Επικουρικού Κεφαλαίου.

Θα δούμε επίσης τα ανώτατα ποσά αποζημίωσης που οφείλει να καταβάλει το Επικουρικό Κεφάλαιο και τους νόμιμους τόκους που βαραίνουν το Επικουρικό Κεφάλαιο σε περίπτωση που ασκηθεί αγωγή από το θύματος του τροχαίου ατυχήματος κατά του Επικουρικού Κεφαλαίου:

«Με τις διατάξεις των άρθρων 5, 6 §§ 1, 2, 5, 6 και 1  10 § 1 του ΠΔ/τος 237/1986 καθιερώθηκε η υποχρεωτική ασφάλιση της από αυτοκινητικά ατυχήματα ευθύνης,η οποί 0 § 1 του ΠΔ/τος 237/1986 καθιερώθηκε η υποχρεωτική ασφάλιση της από αυτοκινητικά ατυχήματα ευθύνης,η οποία καλύπτει την έναντι τρίτων αστική ευθύνη εξαιτίας θανάτωσης ή σωματικής βλάβης ή ζημιών σε πράγματα, στην οποία περιλαμβάνεται και η χρηματική αξίωση για ψυχική οδύνη ή ηθική βλάβη, το δε ασφαλιστικό ποσό είναι τουλάχιστον ίσο με αυτό που καθορίζει κάθε φορά με αποφάσεις της η ΕΠ.Ε.Ι.Α. για κάθε είδος κινδύνου που υπάγεται στην υποχρεωτική ασφάλιση.

Εξάλλου, κατά το άρθρο 19 § 1 του ιδίου ως άνω ΠΔ/τος, το Επικουρικό Κεφάλαιο είναι υποχρεωμένο να καταβάλει στα πρόσωπα που ζημιώθηκαν την κατά την §2 του άρθρου αυτού αποζημίωση λόγω θανάτωσης ή σωματικών βλαβών ή υλικών ζημιών από αυτοκινητικά ατυχήματα και σε περίπτωση που αυτά προκαλούνται από ανασφάλιστο όχημα ή από όχημα αγνώστων στοιχείων ή ασφαλισμένο σε ασφαλιστική εταιρία που πτώχευσε ή της οποίας η άδεια λειτουργίας ανακλήθηκε. Κατά την §2 του ίδιου άρθρου, όπως ίσχυε πριν την αντικατάστασή του από το Ν. 4092/2012, η αποζημίωση δεν μπορεί να υπερβεί τα κατά το άρθρο 6 § 5 κατώτατα όρια ασφαλιστικών ποσών του χρόνου του ατυχήματος. Η διάταξη αυτή αντικαταστάθηκε με την παρ. γ’ του τέταρτου άρθρου του Ν. 4092/2012 (ΦΕΚ 220 τ. Α’/8.11. 2012) και ορίστηκε, ότι η αποζημίωση που καταβάλλει το Επικουρικό Κεφάλαιο για χρηματικές ικανοποιήσεις λόγω ψυχικής οδύνης δεν μπορεί να υπερβεί το ποσό των 6.000 ευρώ για κάθε δικαιούχο. Η ρύθμιση καταλαμβάνει και τις ήδη γεγεννημένες αξιώσεις κατά του Επικουρικού Κεφαλαίου χωρίς πάντως να θίγει αξιώσεις που έχουν επιδικαστεί με οριστική δικαστική απόφαση και ότι οι τόκοι που υποχρεούται να καταβάλει το Επικουρικό Κεφάλαιο υπολογίζονται σε κάθε περίπτωση με επιτόκιο 6% ετησίως.

Οι διατάξεις αυτές του Ν. 4092/2012 είναι ανίσχυρες για τους εξής λόγους: 1) Ο καθορισμός του ποσού των 6.000 ευρώ ως ανωτάτου ορίου για ψυχική οδύνη κάθε δικαιούχου προσκρούει ευθέως στην §4 του άρθρου της δεύτερης Οδηγίας 84/5/ΕΟΚ, κατά την οποία «κάθε κράτος μέλος ιδρύει ή εγκρίνει οργανισμό, αποστολή του οποίου είναι να αποζημιώνει, τουλάχιστον εντός των ορίων της υποχρέωσης ασφάλισης, τις υλικές ζημιές ή τις σωματικές βλάβες που προκαλούνται από οχήματα αγνώστων στοιχείων ή για τα οποία δεν έχει εκπληρωθεί η υποχρέωση ασφάλισης που προβλέπεται στην παρ. 1». Η διάταξη αυτή καλύπτει και την χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης, κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ, C – 277/12 της 24.10.2013). Το επιβληθέν ανώτατο όριο των 6.000 ευρώ είναι αντίθετο και προς την αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25 § 1 εδάφ. δ’ του Συντάγματος), διότι η παρέμβαση αυτή του νομοθέτη δεν είναι πρόσφορη για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού, ήτοι για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του Επικουρικού Κεφαλαίου, αλλά ούτε και αναγκαία για την επίτευξη του σκοπού αυτού, αφού θα μπορούσε να επιτευχθεί το αποτέλεσμα αυτό με ηπιότερο τρόπο, είτε με το να προβλεφθεί μία έκτακτη επιδότησή του από τον κρατικό προϋπολογισμό, είτε με το να υποχρεωθεί αυτό να εξυγιάνει τα οικονομικά του μέσω της αύξησης των εσόδων του και του περιορισμού των λειτουργικών του δαπανών. 2) Η εφαρμογή της ανωτέρω ρύθμισης, η οποία περιορίζει με το ως άνω όριο την ευθύνη του Επικουρικού Κεφαλαίου και επί των ήδη γεννημένων αξιώσεων είναι ανίσχυρη, διότι είναι αντίθετη προς το άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, που κυρώθηκε (μαζί με τη σύμβαση) με το Ν.Δ. 53/1974 και έχει, σύμφωνα με το άρθρο 28 § 1 του Συντάγματος, αυξημένη, έναντι των νόμων, ισχύ. Κατά τη διάταξη αυτή «παν φυσικόν ή νομικόν πρόσωπον δικαιούται σεβασμού της περιουσίας του. Ουδείς δύναται να στερηθή της περιουσίας αυτού, ειμή δια λόγους δημοσίας ωφελείας και υπό τους προβλεπόμενους υπό του νόμου και των γενικών αρχών του διεθνούς δικαίου όρους. Αι προαναφερόμεναι διατάξεις δεν θίγουσι το δικαίωμα παντός Κράτους όπως θέση εν ισχύι Νόμους ους ήθελε κρίνει αναγκαίους προς ρύθμισιν της χρήσεως αγαθών συμφώνως προς το δημόσιον συμφέρον ή προς εξασφάλισιν της καταβολής φόρων ή άλλων εισφορών ή προστίμων». Με τη διάταξη αυτή κατοχυρώνεται ο σεβασμός της περιουσίας του προσώπου, το οποίο μπορεί να τη στερηθεί μόνο για λόγους δημόσιας ωφέλειας. Στην έννοια της περιουσίας περιλαμβάνονται όχι μόνο τα εμπράγματα δικαιώματα, αλλά και όλα τα δικαιώματα «περιουσιακής φύσεως» και τα κεκτημένα «οικονομικά συμφέροντα». Καλύπτονται έτσι τα ενοχικά περιουσιακά δικαιώματα και ειδικότερα απαιτήσεις, είτε αναγνωρισμένες με δικαστική ή διαιτητική απόφαση, είτε απλώς γεννημένες κατά το εθνικό δίκαιο, εφόσον υπάρχει νόμιμη προσδοκία, με βάση το ισχύον, έως την προσφυγή στο δικαστήριο, δίκαιο, ότι μπορούν να ικανοποιηθούν δικαστικά (Ολ.ΑΠ 6/2007, Ολ.ΑΠ 40/1998). Έτσι, η ανωτέρω διάταξη του Ν. 4092/2012, με το να περιορίσει δραστικά το ύψος της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ψυχικής οδύνης, καταργεί ουσιαστικά την αστική αυτή απαίτηση των δικαιούχων, που γεννήθηκε με το θάνατο συγγενικού προσώπου σε τροχαίο ατύχημα. Κατά συνέπεια, είναι ασυμβίβαστη προς τη διάταξη του άρθρου 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, αφού τείνει σε αδικαιολόγητη αποστέρηση περιουσιακού στοιχείου των ως άνω προσώπων χωρίς να συντρέχουν λόγοι δημόσιας ωφέλειας. Και τέτοιο λόγο δεν συνιστά το ταμειακό απλώς συμφέρον του Επικουρικού Κεφαλαίου. 3) Τέλος, η ανωτέρω διάταξη του ιδίου νόμου, κατά την οποία οι τόκοι που υποχρεούται να καταβάλει το Επικουρικό Κεφάλαιο υπολογίζονται σε κάθε περίπτωση με επιτόκιο 6% ετησίως, είναι ανίσχυρη λόγω αντιθέσεώς της με το άρθρο 4 § 1 του Συντάγματος, διότι αναγνωρίζει ευνοϊκή μεταχείριση υπέρ του Επικουρικού Κεφαλαίου σε σχέση με άλλα πρόσωπα ως προς το επιτόκιο που αυτά πληρώνουν, μεταξύ των οποίων και οι παθόντες τροχαίων ατυχημάτων, αλλά και λόγω αντίθεσης στο άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, αφού ενέχει προσβολή της περιουσίας του παθόντος, χωρίς συνδρομή λόγου δημοσίου συμφέροντος (Ολ.ΑΠ 5/2011).

…. Κατόπιν πάντων των προαναφερομένων και λόγω του ότι το Τμήμα τούτο του Αρείου Πάγου αρνείται κατά πλειοψηφία (τέσσερα προς ένα) να εφαρμόσει τις παραπάνω διατάξεις του Ν. 4092/2012 ως αντισυνταγματικές, είναι υποχρεωμένο, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 100 § 5 του Συντάγματος, 563 § 2βΚ.Πολ.Δ. και 23 § 2γ’ και δ’ του Ν. 1756/1988, να παραπέμψει στην Τακτική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου τους αναφερόμενους στο ζήτημα τούτο δεύτερο και τρίτο κατά σειρά λόγους της υπό κρίση αίτησης αναίρεσης, επιφυλασσομένου να αποφασίσει για τον εναπομένοντα προς έρευνα τέταρτο κατά σειρά λόγο αυτής (αναίρεσης).»

Σας απασχολεί κάποια υπόθεση αποζημίωσης τροχαίου ατυχήματος από το Επικουρικό Κεφάλαιο ;

Απάντηση: Αυτές είναι οι προϋποθέσεις ευθύνης αποζημίωσης από τροχαίο  ατύχημα για το Επικουρικό Κεφάλαιο.

Ισχύει στην Ελλάδα η Αλβανική άδεια οδήγησης; Το ατύχημα οδηγού με Αλβανικό δίπλωμα καλύπτεται από το ασφαλιστήριο ή δημιουργείται λόγος εξαίρεσης από την ασφάλιση;

Ο οδηγός που διαθέτει αλβανική άδεια οδήγησης θεωρείται ότι στερείται άδειας οδήγησης στην Ελλάδα. Αυτό σημαίνει ότι εάν προκαλέσει αυτοκινητιστικό ατύχημα, θα υποχρεωθεί να καταβάλει στην ασφαλιστική του εταιρία την αποζημίωση που η ασφαλιστική εταιρία θα καταβάλει στον παθόντα τρίτο.

Ας δούμε μια σχετική δικαστική απόφαση που εξισώνει τον οδηγό με αλβανική άδεια οδήγησης (η  οποία δεν αναγνωρίζεται στην Ελλάδα) με οδηγό που δεν έχει άδεια οδήγησης και τον υποχρεώνει να αποζημιώσει τη δική του ασφαλιστική εταιρία.

«Αποδείχθηκε ότι ο πρώτος εναγόμενος και παρεμπιπτόντως εναγόμενος ….. ιδιοκτήτης του προαναφερόμενου ζημιογόνου αυτοκινήτου, κατάρτισε με την παρεμπιπτόντως ενάγουσα ασφαλιστική εταιρία τη με αριθμό ….. ασφαλιστική σύμβαση, η οποία αφορούσε την κάλυψη της αστικής ευθύνης από αυτοκινητιστικά ατυχήματα με το με αριθμό κυκλοφορίας …. ΙΧΕ αυτοκίνητο του για την περίοδο από … έως .., μέχρι του ποσού του 1.000.0000€ για σωματικές βλάβες και για υλικές ζημίες.

Στο ασφαλιστήριο έγγραφο, που επικαλείται και προσκομίζει η παρεμπιπτόντως ενάγουσα ασφαλιστική εταιρία, καθώς και στους επισυναπτόμενους σ’ αυτό γενικούς όρους ασφαλίσεως (και ειδικότερα στο Κεφάλαιο Α, άρθρο 14 παρ. 7 αυτών), υπάρχει σε εμφανές σημείο ο όρος ότι από την επίδικη ασφαλιστική κάλυψη εξαιρείται η περίπτωση κατά την οποία το ατύχημα προκαλείται από οδηγό ο οποίος δεν έχει την προβλεπόμενη από το νόμο άδεια οδήγησης για την κατηγορία του οχήματος που οδηγεί.

Το ασφαλιστήριο συμβόλαιο δεν υπογράφηκε από τον παρεμπιπτόντως εναγόμενο, πλην όμως ο τελευταίος συνομολόγησε την ασφαλιστική σύμβαση αυτή σιωπηρά και αποδέχτηκε τους περιεχόμενους στο ανωτέρω ασφαλιστήριο όρους με σειρά από ενέργειές του, οι οποίες υποδηλώνουν με σαφήνεια την αποδοχή αυτή Ειδικότερα, ο παρεμπιπτόντως εναγόμενος παρέλαβε το ασφαλιστήριο συμβόλαιο και το ειδικό σήμα του άρθρου 5 παρ 2 Ν. 469/1978 και στη συνέχεια κατέβαλε το συμφωνηθέν ασφάλιστρο, ενώ μετά το επίδικο αυτοκινητιστικό ατύχημα επικαλέστηκε το ασφαλιστήριο συμβόλαιο στα πλαίσια της ποινικής προδικασίας για το επίδικο συμβάν.

Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος κατά τον επίδικο χρόνο οδηγούσε  το  με   αριθμό  κυκλοφορίας  ….   ΙΧΕ αυτοκίνητο κατοχής του ιδίου, στερούμενος άδειας ικανότητας οδήγησης.Η ένσταση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος, που προβλήθηκε από τον παρεμπιπτόντως εναγόμενο, πρέπει να απορριφθεί πρωτίστως ως μη νόμιμη, δεδομένου ότι με την σύμβαση ασφάλισης από αυτοκινητιστικά ατυχήματα δεν ασφαλίζεται η ευθύνη συγκεκριμένου προσώπου, αλλά η ευθύνη από την κυκλοφορία του συγκεκριμένου οχήματος, ανεξάρτητα από το πρόσωπο του οδηγού. Επομένως, ακόμα και αν θεωρηθεί ότι η παρεμπιπτόντως ενάγουσα ασφαλιστική εταιρία γνώριζε ότι ο παρεμπιπτόντως εναγόμενος οδηγός στερείται άδειας ικανότητας οδήγησης, αυτό δεν σημαίνει αποδοχή του κινδύνου να οδηγεί ο τελευταίος το επίδικο ζημιογόνο όχημα, ούτε σιωπηρή κατάργηση του ρητού όρου της επίδικης ασφαλιστικής σύμβασης.

Εξάλλου, πρέπει να τονιστεί ότι η κατοχή Αλβανικής άδειας ικανότητας οδήγησης δεν αναγνωρίζεται στην Ελλάδα ως ισχυρή και δεν μπορεί να αποκλείσει την εφαρμογή του ως άνω λόγου εξαίρεσης, ο οποίος είναι σαφής και αναφέρεται στην κατά νόμο προβλεπόμενη άδεια ικανότητας οδήγησης, με αποτέλεσμα να μην τίθεται ζήτημα ερμηνείας του όρου αυτού, όπως αβάσιμα ισχυρίζεται ο παρεμπιπτόντως εναγόμενος.

Κατά συνέπεια, συντρέχει στην προκειμένη περίπτωση ο προαναφερόμενος λόγος αποκλεισμού της ασφαλιστικής κάλυψης και για το λόγο αυτό πρέπει να γίνουν δεκτή η υπό κρίση παρεμπίπτουσα αγωγή και να αναγνωριστεί η υποχρέωση του παρεμπιπτόντως εναγομένου να καταβάλει στην παρεμπιπτόντως ενάγουσα ασφαλιστική εταιρία κάθε ποσό που η τελευταία θα υποχρεωθεί να καταβάλει στους ενάγοντες, νομιμοτόκως από την ημέρα της σχετικής καταβολής και μέχρι την εξόφληση.

Περαιτέρω, πρέπει να καταδικαστεί ο παρεμπιπτόντως εναγόμενος λόγω της ήττας του στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της παρεμπιπτόνιως ενάγουσας ασφαλιστικής εταιρίας, κατόπιν αιτήματος της τελευταίας.»

Ίσως σας  ενδιαφέρουν και οι αναρτήσει μας για τροχαίο ατύχημα οδηγού μοτοσικλέτας χωρίς άδεια οδήγησης ή οδηγού που τελούσε υπό την επίδραση τοξικών ουσιών .

Θέλετε να επικοινωνήσετε με το δικηγόρο Στέφανο Ασλανίδη ;

Απάντηση: Στην Ελλάδα η Αλβανική άδεια οδήγησης ισοδυναμεί με έλλειψη ικανότητας άδειας οδήγησης με συνέπεια το τροχαίο ατύχημα να εξαιρείται από τη σύμβαση ασφάλισης.

Ποιες είναι οι συνέπειες για τον οδηγό που προκαλεί ατύχημα τελώντας υπό την επίδραση τοξικών ουσιών;

Η βασική συνέπεια είναι ότι η ασφαλιστική εταιρία του θα αναζητήσει από αυτόν την αποζημίωση που θα καταβάλει στον παθόντα οδηγό.

Η αξίωση αυτή της ασφαλιστικής εταιρίας στηρίζεται στη σύμβαση ασφάλισης αυτοκινήτου που περιέχει πάντα ρητά όρο εξαίρεσης της ασφαλιστικής κάλυψης εφόσον ο οδηγός κατά το αυτοκινητιστικό ατύχημα τελεί υπό την επίδραση τοξικών ουσιών.

Η ασφαλιστική εταιρία του οδηγού που τελούσε υπό την επίδραση τοξικών ουσιών και προκάλεσε το αυτοκινητιστικό ατύχημα είναι πάντως υποχρεωμένη να καταβάλει αποζημίωση στον παθόντα τρίτο όπως σε κάθε περίπτωση. Δηλαδή η αξίωση αποζημίωσης που έχει ο παθών από το αυτοκινητιστικό ατύχημα δεν επηρεάζεται από τη διαπίστωση ότι ο υπαίτιος οδηγός οδηγούσε υπό την επίδραση τοξικών ουσιών.

Ας δούμε και τη σχετική δικαστική απόφαση σε αυτοκινητιστικό ατύχημα που προκάλεσε οδηγός τελώντας υπό την επίδραση τοξικών ουσιών:

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 6 β’ παρ. 1 εδ. β’ του Ν. 489/1976, όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 3557/2007 εξαιρούνται από την ασφάλιση ζημιές που προκαλούνται από οδηγό, ο οποίος κατά το χρόνο του αυτοκινητιστικού ατυχήματος τελούσε υπό την επίδραση τοξικών ουσιών κατά παράβαση του Ν. 2629/1999 του ΚΟΚ, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 43 του Ν. 2963/2001, εφόσον η συγκεκριμένη παράβαση τελεί σε αιτιώδη συνάφεια με την πρόκληση του αυτοκινητιστικού ατυχήματος.

Ο όρος αυτός ισχύει για όλους, όσους καλύπτει η ένδικη σύμβαση ασφαλίσεως διότι με τη ρητή αναφορά των διατάξεων του νόμου απέκτησε συμβατική ισχύ.

Την ίδια ημέρα που συνέβη το ένδικο αυτοκινητιστικό ατύχημα ελήφθη από τον οδηγό του αυτοκίνητου ποσότητα αίματος και ούρων για ανίχνευση αλκοόλης και τοξικών ουσιών. Όπως προκύπτει από το εργαστήριο τοξικολογίας στα ούρα του οδηγού του ζημιογόνου αυτοκίνητου βρέθηκε ποσότητα ψευδαισθησιογόνων – παραισθησιογόνων και συγκεκριμένα 11-nor-D9-THC-9-καρβοξυλικό οξύ, που είναι μεταβολίτης της Δ9 τετραϋδροκανναβινόλης.

Οι διατάξεις που προσδιορίζουν τη διαδικασία που πρέπει να τηρείται για να διαπιστωθεί στη ποινική δίκη αν ο δράστης τελούσε υπό την επίδραση τοξικών ουσιών κατά την τέλεση του αδικήματος δεν είναι θεμελιωτικές της σχετικής αστικής αγωγής. Η απόδειξη, ότι ο οδηγός του ζημιογόνου αυτοκινήτου τελούσε κατά το τροχαίο ατύχημα υπό την επίδραση τοξικών ουσιών μπορεί να προκύψει και από άλλα αποδεικτικά μέσα που θα αναφέρονται στην απόφαση του Δικαστηρίου της ουσίας, ενώ την εργαστηριακή εξέταση για ανίχνευση τοξικών ουσιών μπορεί να συνεκτιμήσει το Δικαστήριο της ουσίας και ως δικαστικό τεκμήριο.

Στην προκειμένη περίπτωση εκτιμώντας τις περιστάσεις του αυτοκινητιστικού ατυχήματος και ειδικότερα την παραβίαση από τον οδηγό του ζημιογόνου αυτοκινήτου του ερυθρού σηματοδότη καθώς και την είσοδό του στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας της λεωφόρου Π…. με μεγάλη κυκλοφορία οχημάτων, ενώ τα οχήματα που εκινούντο στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας είχαν φωτεινό σηματοδότη με πράσινη ένδειξη, το Δικαστήριο άγεται στην κρίση ότι ο εκκαλών – πρώτος εναγόμενος ήταν υπό την επήρεια της ναρκωτικής ουσίας που προαναφέρθηκε, η οποία και επηρέασε τη συμπεριφορά του ως οδηγού με συνέπεια οι αγωγικές αξιώσεις, που απορρέουν από τον θάνατο του οδηγού της μοτοσικλέτας να μην καλύπτονται από την ασφαλιστική σύμβαση.

Επομένως πρέπει να γίνει δεκτή και ως ουσία βάσιμη η κρινόμενη αγωγή της ασφαλιστικής εταιρίας και να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του πρώτου εναγομένου να καταβάλει στην ενάγουσα ασφαλιστική εταιρία το ποσό των 200.000 ευρώ που κατέβαλε η ασφαλιστική εταιρία στην οικογένεια του θανόντος με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση.

Παλαιότερα είχαμε δει περίπτωση οδηγού μοτοσικλέτας χωρίς άδεια οδήγησης και οδηγού με Αλβανικό δίπλωμα

Εάν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μας, ακολουθήστε το σύνδεσμο με τη διεύθυνση του δικηγορικού γραφείου Ασλανίδη Στέφανου

Απάντηση: Οδηγός που τελεί υπό την επήρεια τοξικών ουσιών δεν καλύπτεται από τη σύμβαση ασφάλισης του αυτοκινήτου αν προκαλέσει αυτοκινητιστικό ατύχημα.